Ik wil avonturen sparen

Het is alweer een tijd geleden dat ik mijn laatste blog heb geschreven. Inmiddels is er in de afgelopen tijd veel gebeurd. Zo heb ik o.a. drie hele toffe trips gemaakt en heb ik deze week mijn project afgerond. Pak er maar lekker kop thee of koffie bij, want hier kun je even voor gaan zitten.

Ban Gioc Waterfalls

De eerste trip die ik heb gemaakt is naar Ban Gioc waterfalls. Over deze trip heb ik wel mijn twijfels gehad, omdat de verhalen van andere backpackers over de reisroute naar deze watervallen niet al te positief waren. De route is erg lang en je zit in een klein busje en je rijdt voortdurend met veel bochten, waardoor er bij vele kots zakjes te pas zouden komen. Echter wou ik toch dit hoogtepunt van mijn reis in Vietnam niet overslaan en wat ben ik blij dat ik dat niet heb gedaan. De reis ernaartoe was inderdaad mega lang ongeveer 10 uur. Waarin ik in de heen weg naast Vietnamees zat die op mijn schouder in slaap viel. Je hebt weinig beenruimte en zit lekker krap op elkaar. Wel is het dubbel en dwars waard geweest. Deze trip is ook minder bekend onder de backpackers waardoor wij de enige westerlingen waren die deze trip maakte. Een groot deel van onze medereizigers waren Vietnamees en er was nog een Indiaans gezin. We hebben versteld gestaan over hoe de Vietnamese werkelijk bij elke tussenstop eten halen. Al is er bijna niks te koop, elke stop nemen ze wel iets mee. Het was dan ook een groot eetfestijn om ons heen en onze smaakpapillen werden geprikkeld met allerlei geuren. Geuren waar we niet heel vrolijk van werden. Het eten op de tour was zacht gezegd verschrikkelijk zo kregen we o.a. kippenpoten met de nagels er nog aan geserveerd en hele vissen met meer graat dan vis. De Vietnamezen smulden hiervan, maar wij hebben deze trip vooral veel snacks gegeten.

De eerste dag hebben we na een hele lange rit nog laat op de middag een park bezocht. Dit was een mooi, rustig park met werkelijk waar prachtig helder licht blauw water. Hier hebben we een kleine wandeling gemaakt. Na het bezoek aan het park zijn we doorgereden naar ons hotel. Waar ik heb geslapen in het lekkerste bed wat ik tot nu toe hier in Vietnam heb gehad. Vietnam staat bekend om zijn harde bedden en er zijn hier zelfs mensen die op hout slapen.

De volgende dag zijn we vroeg opgestaan, omdat de reis langer had geduurd dan van tevoren was aangegeven. Hierdoor konden we niet alle trips doen en werd het reisschema veranderd. De uitspraak zij hebben de klok en wij hebben de tijd kwam weer terug, want wanneer de reisleider zij my friend it takes one hour, wisten wij dat het nog 2,5 uur kon duren. Google maps was een betere raadgever, dan onze reisleider. Na te hebben genoten van een goed ontbijt en fijne, maar korte nachtrust hebben we een 2,144 meter Nguom Ngao Cave bezocht. Deze grot was echt enorm en indrukwekkend om te zien. Op foto’s is lastig vast te leggen hoe hoog deze grot was. Na het bezoekje aan de grot was het zover en gingen we de beroemde watervallen bezoeken.

Eenmaal aangekomen bij de watervallen voelde ik mij weer even het hysterische, blije kleine kind van vroeger. Stiekem ben ik dit nog altijd. Ik moest me inhouden om niet te rennen naar de watervallen. Eenmaal daar moest ik echt even op adem komen van hoe mooi het daar was. De meest indrukwekkende waterval die ik hier tot nu toe heb gezien. Er waren twee enorme grote watervallen. Deze verbluffende watervallen liggen op de grens van China. Het heerlijke hier was dat er helemaal niet veel toeristen waren.  Tevens liepen er buffels vrij rond bij de watervallen. Als dierenvriend vond ik het heel bijzonder hoe dichtbij je bij de dieren kon komen en hoe ze vredig in hun kudde zaten te grazen. Bij de watervallen hebben we de nodige foto’s genomen en de tijd vloog hier als de wiedde weerga voorbij. In de avond hebben we in een homestay geslapen. Een homestay is een stuk minder luxe dan een hotel, maar prima te doen voor een overnachting. De Vietnamezen hielden in de avond één groot feest met karaoke en wij deden uiteraard hieraan mee. Het idee was dat zij op het podium een dans voor deden en wij het na moesten doen. Dit was natuurlijk lachwekkend voor hun. Ook hebben we nog in een cirkel om het kampvuur gedanst. Tijdens dit soort feestjes zie je weer hoe ander soort humor, muziekstijl en manier van dansen we hebben.

De laatste dag hebben we een bezoek gebracht aan Ba Be lake.  We hebben hier gevaren over de rivier de Nang per boot en het prachtige meer ontdekt. Tevens hebben we een kort bezoek gebracht aan de An Ma- tempel. Na een lang stuk gevaren te hebben over de prachtige rivier, zijn we in een open jeep gebracht naar onze lunch locatie. Na de lunch zat de trip er alweer op en hadden we weer een lange rit voor de boeg terug naar huis.

Halong Bay

De tweede trip die ik heb gemaakt is ook een hele bijzondere, dit keer gingen we naar Halong Bay. Halong Bay stond heel hoog op mijn lijstje van dingen die ik in Vietnam gezien wou hebben.  Halong bay is één van de zeven wereld wonderen en daardoor een echte must om gezien te hebben. Daarnaast staat het ook op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Een nadeel aan al deze titels is dat het daardoor ook een stuk meer toeristen trekt, want ja iedereen wil de bekendste highlight van Vietnam gezien hebben. Wij kregen van andere backpackers de tip om Halong Bay te combineren met Cat Ba dit is vergelijkbaar met elkaar en Cat Ba is minder toeristisch. Zogezegd zo gedaan en hebben wij een tour geboekt met Fantasea cruise.

Eerst zijn we met de bus naar de haven gereden. Eenmaal bij de haven werden we met een kleine boot naar de grote boot gebracht. Ik vond het echt supertof om een keer op een boot te slapen. We hadden een hele fijne kamer op de boot. Wat ik alleen niet had verwacht is dat ik soms ook momenten duizelig was op de boot, omdat de boot voortdurend in beweging was. Op de boot hebben we onze spullen uitgepakt en daarna genoten van een lekkere lunch op de boot, terwijl we aan het lunchen waren keken we uit op de prachtige rotsen in Halong Bay. Ook bij de Halong Bay trip hebben we een grot bezocht genaamd Sung Sot Cave. Ondanks dat ik al meerdere grotten hier heb bezocht, was ook deze grot bijzonder mooi. Het jammere was alleen dat het hier stikte van de toeristen en je zelfs in de rij stond om door de grot heen te kunnen lopen. In tegenstelling tot de trip hiervoor waren we bijna de enige in de grot. De reisleider vertelde hoe er Romeo en Julia en diverse dieren in grot waren te zien. Hier kon ik wel om lachen, want in elke rots leken zij wel iets in te zien. Aan het einde was er een rots die op een schildpad leek en als je hier overheen aaide bracht dit geluk. Ook hier stonden de mensen voor in de rij en er lagen nodige geschenken bij, zoals geld. Ook ik heb even over de schildpad geaaid en hoop nu natuurlijk dat dit mij ook veel geluk gaat brengen 😉

De boot is hierna vertrokken naar Luan cave, waar allerlei grote rotsen zijn. Ook wel de typische Halong Bay plek die je op de vele foto’s ziet op alle travel agency ’s hier.  Op deze plek konden wij kajakken en dit hebben dan natuurlijk ook gedaan. We hebben een rondje gemaakt om een grote rots heen en toen er grote speedboot aan kwam, kregen we heerlijke plens water over ons heen.

In de avond gingen squid fishing, ook wel inktvissen vangen. Dit deden we in het donker en de kapitein zorgden voor een heel groot licht op het water, waardoor je de vissen goed zag. Alle inktvissen die werden gevangen werden in een emmer gedaan en hier spoten zij nodige inkt nog uit. De kapitein maakte al grapjes dat we niet verzekerd waren voor eventuele inktvlekken in onze kleding. Het was echt hilarisch om dit te doen en het was voor eerst dat ik van zo dichtbij een inktvis heb kunnen bekijken.

De volgende ochtend zijn we naar Cat Ba Island gegaan. Hier zijn we met een bus naar Cat Ba National park gebracht. In dit park hebben we een flinke hike gemaakt om de top te bereiken. Echter hebben wij verschillende paden allemaal geprobeerd en konden we nergens de top vinden. Ook stond dit nergens goed aangegeven. We waren zeiknat van het zweet en de klim was erg glibberig, de omgeving was tropisch en zo de tempraturen dus ook. We baalden flink dat we de top niet hadden gezien, al helemaal toen we de foto’s zagen van de andere meiden uit Noorwegen die wel de top hadden gevonden. Gelukkig hebben we revanche kunnen nemen, want na onze lunch hebben we een bezoek gebracht aan monkey Island. We zijn met een kleine boot naar dit eiland gebracht en ondertussen zagen we allerlei drijvende markten en huizen. Over dit eiland hadden we dubbele gevoelens, want het krioelden hier van de apen. Dit was voor ons als toerist natuurlijk geweldig om te zien. Alleen zijn deze apen hier gebracht voor de toeristen en ondanks dat ze niet vast zitten aan kettingen vertonen ze allesbehalve natuurlijk gedrag. Zo zagen we apen die cola of bier dronken, sigaretten oppakte, allerlei voedsel van rodeo’s tot plastic snoepjes van de toeristen kregen. Er waren veel toeristen die alles deden voor de perfecte foto en de apen respectloos behandelde. Doordat heel veel tours naar dit eiland gaan, spelen de locals en reisleiders hierop in en die stimuleren de toeristen om de apen eten of drinken/sigaretten te geven. De apen worden agressief van al het eten en drinken, wat niet zo gek is. Het eiland is gelukkig meer dan alleen de apen, want er is ook een prachtig view point. Dit view point kun je bereiken met een gevaarlijke tocht over allerlei uitstekende rotsen. Deze hike bracht de nodige risco’s met zich mee, want als je ook maar één verkeerde stap maakte kon je dit verhaal niet na vertellen. Toch wou ik als echte avonturier zo ver mogelijk komen en hebben we het viewpoint bereikt. Ik ben helemaal op de hoogste rots geklommen met weliswaar prachtig uitzicht.  Alleen was de weg al klimmend en klauterend naar viewpoint wel levensgevaarlijk, ook was de terug weg nog veel erger. Dit had ik met mijn stoere waaghals gedrag wel even onderschat. Gelukkig heb ik het op wat schrammen na het er ongedeerd van afgebracht.

In de avond hebben we het stadje Cat Ba nog verkend, ergens een lekker drankje gedronken en gesmuld van een pannenkoek. We hebben tijdens deze trip genoten van de meest prachtige uitzichten.

Ha Giang

De laatste trip die ik heb gemaakt hier in het noorden van Vietnam is een motor looping. We hadden voorafgaand aan deze looping een feest wat georganiseerd was door CSDS genaamd ‘’culture night’’. Speciaal voor deze avond had elk land een gerecht klaar gemaakt wat voor zijn of haar land stond. Wij hebben als Nederlanders appeltaart klaargemaakt.  Na wat performances van enkele landen te hebben bekeken moesten we op tijd vertrekken om onze sleepingbus te halen. Hier hebben we de hele nacht in gelegen en we kwamen om vijf uur ’s ochtends aan in Ha Giang. In Ha Giang hebben we een hostel opgezocht om eerst even uit te rusten voordat we gingen ontbijten en een scooter gingen huren. Wij hebben op advies van een andere backpacker onze motor gehuurd bij QT-motorbikes. Hier hadden ze goede, nieuwe motoren en het personeel sprak goed Engels. Het personeel gaf ons een route die wij konden rijden in de drie dagen. Tevens mochten wij eerst goed oefenen met rijden op de motoren, zodat we met meer zelfvertrouwen achter het stuur zaten. Dit was namelijk wel even wennen aan het begin, want hier in Vietnam mag je al een motor rijden zonder dat we ons rijbewijs hadden laten zien. Tevens hadden wij allemaal geen eens een motorrijbewijs. Laat ik maar zo zeggen hier doen ze daar niet zo moeilijk om en zie je zelfs baby’s achterop zitten bij hun ouders op de motor. Slechts twee van ons waaronder ik waren gewend om op een scooter te rijden in Nederland. Er waren twee zwaardere motoren/scooters van 125 cc en hier hebben wij opgereden. Ik moest erg wennen aan het schakelen op de motor, omdat ik dit in Nederland niet gewend was.  Deze trip gaf een heerlijk gevoel van vrijheid en het voelde heel bijzonder alsof je vloog over de wegen wanneer je 80 kilometer reed. Het rijden hier is natuurlijk totaal niet te vergelijk met in Nederland en je rijdt hoog door de bergenlandschappen heen.

Wij hebben de looping in drie dagen gedaan. Wanneer je meer dagen de tijd hebt kun je ook tussendoor lekker pauzes nemen en genieten van de prachtige landschappen. Ik zag soms de mooiste uitzichten en wou hier graag foto’s van maken, maar dit kon dan helaas niet, omdat we door moesten rijden om onze eindbestemming te halen. De eerste dag hebben we gereden van Ha Chiang naar Dong Van. Dit was ongeveer 170 km.  Aangezien we vrijlaat waren begonnen met rijden, doordat we nog wouden uitrusten was deze afstand een pittig lang stuk. Het voor ons allemaal vrij nieuw om een motor te mogen rijden. Het werd al donker en we hebben in het pikkedonker nog door de bergen gereden. We kwamen dan ook later dan de bedoeling was op onze eindstemming aan. De tweede dag hebben we gesmuld van pannenkoeken als ontbijt en zijn we op tijd vertrokken, zodat we iets rustiger aan konden doen met rijden.

De tweede dag hebben we gereden van Dong Van naar Tam Son. De wegen tijdens deze route zijn niet altijd even goed en er zaten stukken tijdens waarbij de weg opengebroken was en er hele losse stukken steen nog lagen. Dit vroeg dan ook wat behendigheid en veel controle met de rem om hierover heen te gaan. Echter was het wel de moeite waard om dit mooie stuk te rijden. Deze dag konden we rustiger aan met rijden doen, doordat de afstand korter was en we op tijd waren vertrokken. De tweede dag hebben we voor mij persoonlijk het meest bijzonderste stuk gereden, namelijk de Ma Pi Leng Pass.  De Ma Pi Leng-pass is een hoge bergpas van wel 1.500m hoogte en gelegen tussen Dong Van en Meo Vac, dit ligt dichtbij de grens van China. Tussen deze plaatsen hebben we grandioze berglandschappen gezien met uitgestrekte rivieren. Dit vond ik de meest verbazingwekkende route in heel Vietnam. De derde dag en laatste dag hadden we nog 155 km te gaan. De regio Ha Giang heeft super indrukwekkende landschappen en het heerlijke was dat er geen sprake was van massa toerisme. Zo kwamen wij onderweg bijna geen één toerist tegen. Elk landschap is adembenemend mooi, je brengt jezelf letterlijk tot hele grote hoogte. Van verschillende Karst bergen, rijstvelden tot leuke dorpjes met traditionele klederdracht. Overal waar we reden keken we onze ogen uit van verbazing, omdat het zo mooi was. Ik ben blij dat we dit hoogtepunt van mijn reis in Vietnam niet hebben overgeslagen.  

Laatste week project

Deze week was mijn laatste week op mijn project. Wanneer ik terugblik op mijn tijd hier, heb ik een fijne tijd op mijn stage gehad. De kinderen op het project waren erg lief en na mate de tijd verstreek bouwde ik steeds meer een band met hen op.  De leraren hebben regelmatig tegen mij gezegd hoe dankbaar ze voor mijn komst waren en hoe blij ze met mij waren. Dit was natuurlijk erg leuk om te horen. Soms heb ik gemengde gevoelens over het project, omdat ik mijzelf wel eens af vraag of ik nou daadwerkelijk wat heb betekent voor deze mensen. Ook vraag ik mij af of deze organisatie echt belang heeft bij vrijwilligers of dat dit hen vanuit hoger af wordt opgelegd. Als Westerling zie ik genoeg dingen die anders zouden kunnen of waar kennis aan ontbreekt, maar al snel ontdekte ik dat geen zin heeft om deze kennis met elkaar te gaan delen, wanneer hier geen behoefte aan is. Wie ben ik om hen te vertellen dat dingen anders of beter zouden kunnen? De leraren zullen tenslotte verder gaan met hun werk, zoals het was en ik wil geen sleutelfiguur hierin zijn. Dit maakte dat ik het soms ook moeilijk vond om de kinderen toe te laten, want ik merkte dat kinderen gehecht aan mij begonnen te raken. Ze wouden bijv. door mij alleen geholpen worden. Echter is die vertrouwensband ook wel weer nodig om contact te maken met elkaar en samen iets op te bouwen. Door het vertrouwen wat de leraren kregen in mij, werd het ook gemakkelijker om samen over situaties in gesprek te gaan of de kinderen ergens op aan te spreken. Ik ben blij dat ik de keuze wel heb gemaakt om kinderen te troosten of te knuffelen indien nodig, maar mij niet teveel te focussen op één kind met de activiteiten, maar op de gehele groep. Ik denk dat het goed is geweest dat ik met realistische verwachtingen dit project ben begonnen en wist dat ik geen wereld van verschil uit zou gaan maken.

We hebben onze tijd op de Morning Star afgesloten met een presentatie waarin we ons eindproduct: het activiteitenboek presenteerde. Hier was de directie super blij mee en ook CSDS wil het boek gaan gebruiken voor andere instellingen.  Ik ben trots op ons dat we de presentatie hebben gedaan, want dit moest allemaal wel in het Engels voor een grote groep mensen. Echter na al die weken hier bijna elke dag non-stop Engels te hebben gesproken waren de zenuwen nergens voor nodig, want dit ging ons prima af. Ook hebben we nog aan de leraren en directie vertelt over hoe je rekening kunt houden met een kind met Autisme of ADHD met de activiteiten en in de klas. De leraren schreven de gehele presentatie mee in een schriftje.

Ook hebben we individueel afscheid genomen van onze leraren en hen bedankt met een bos bloemen en iets typisch Nederlands, namelijk appeltaart. Deze hebben we hier zelf gebakken. Dit vonden de Vietnamezen allemaal erg knap, want in hun land is het niet gebruikelijk dat vrouwen kunnen bakken. Dit wordt als iets heel speciaals gezien, hier hadden ze dan ook bewondering voor dat wij dit konden. De leraren hebben er enorm van gesmuld.  Ik kreeg van mijn leraren een heerlijke afscheid lunch aangeboden met mijn favoriete Vietnamese gerecht: Bun chi en ook een bos bloemen.

Dit weekend is voor mij alweer het laatste weekend in Hanoi.  Aankomende woensdag vliegen we naar Thailand waar we hopelijk gaan genieten van de heerlijke stranden en het mooie weer. Duimen op hopelijk betere weersvoorspellingen dan ze nu zijn. Over zes weken kom ik alleen nog terug om mijn koffer op te halen en dan is dit avontuur alweer voorbij.

Liefs, Iris